Erik, wat voor coach ben jij?
“Ik denk dat de vraag moet zijn hoe ik mezelf graag als coach zie. Ik probeer altijd zoveel mogelijk een speler te coachen naar het volgende moment, naar de volgend de play. Iemand die goed speelt, heeft zelfvertrouwen. Hij ziet, doet en handelt als het ware instinctief. Als je kritisch of negatief bent over iets dat niet goed gaat, zal een speler gaan nadenken. Dat wil je juist niet. Dat staat haaks op goed presteren. In het geval van bijvoorbeeld balverlies heb ik niet meer over die turnover, maar over wat volgt, hoe we daar in onze verdediging op moeten reageren, of wat de gevolgen zijn voor onze volgende aanval.”
Is dat van toepassing op alle coaches?
“Ik ben actief in de topsport, natuurlijk is dat wat anders dan coachen in de breedtesport. Toch zijn er genoeg parallellen te trekken, elke coach heeft hier mee te maken. Je bent altijd bezig met streven naar een beter rendement, naar een hogere efficiency. Ik heb in de loop van de jaren wel geleerd weg te blijven bij het aanstippen van negatieve zaken, waardoor het negatieve effect wordt verdubbeld. Mijn insteek is positief.”
Heb je tips voor beginnende jeugdcoaches?
“Zeg tegen een kind dat hij het kan. Er is al genoeg negativiteit om ons heen. Probeer kinderen zelfvertrouwen te geven. Het belangrijkste is dat je sport met plezier, zo is de kans ook groter dat iemand behouden blijft voor de sport. Vertel niet wat slecht is, maar buig het om in iets goeds. Kijk goed naar het spel. Probeer je spelers te helpen met lastige momenten om te gaan. Stel dat iemand de tegenstander door de benen dribbelt en daarbij de bal verliest. Dan kun je zeggen dat het stom was, maar beter is het om een alternatief aan te bieden en ze een bepaalde schijnbeweging aan te leren, waarmee ze de tegenstander voorbij kunnen spelen. Dat is positief coachen.”
''Zeg tegen een kind dat hij het kan. Er is al genoeg negativiteit om ons heen!''
Wat zijn de valkuilen voor coaches?
“Dat je als coach te veel bezig bent met winnen of verliezen. Eigenlijk moet je alleen met het volgende moment bezig zijn. En tegelijkertijd in je achterhoofd houden hoe je iemand behoudt voor de sport, hoe je ervoor zorgt dat ze plezier houden in het basketball. Dat doe je door goed te kijken wat er gebeurt op het veld. Gaat er iets fout? Probeer zo te coachen dat ze er iets uithalen en ervan leren. Je hebt in een team altijd wel een of twee talenten, aangevuld met spelers waarvan je natuurlijk ook heel blij bent dat ze meedoen. Ook bij die talenten moet je aan de lange termijn denken, ze helpen in hun ontwikkeling om een betere basketballer te worden. Zorg ervoor dat ook zij met plezier blijven basketballen, leer hen dat het niet alleen maar om winnen en ver liezen draait.”
