De waarde van wedstrijden
Maar wedstrijden? Ik heb enorm veel respect voor karateka’s die aan grote toernooien deelnemen. Het is tof om kampioen te zijn, het is goed om daar te leren van jezelf en van anderen en het is geweldig om buiten je comfortzone te treden. Vooral voor jonge karateka’s is die ervaring alleen al enorm waardevol. Leren omgaan met winnen en verliezen, voelen hoe het is om te presteren onder druk en weten wat het is om naar een doel toe te werken. Binnen mijn club coachen en begeleiden we kinderen die plezier in wedstrijden hebben, binnen en buiten onze karateschool.
Zwarte band is niet het einddoel
Rond mijn twintigste was ik zelf uitgekeken op wedstrijden. Het gaf me geen voldoening. Pas jaren later wist ik waarom. Juist het trainen van het traditionele karate biedt de persoonlijke ontwikkeling waar ik naar op zoek was. Verdieping in het karate vond ik des te meer in het lesgeven. Een echte karateka die zijn zwarte band haalt stopt er niet mee. Zwarte band is niet een vinkje op je bucketlist. Het mooiste wat er is, is als je als ‘zwarte bander' iets terug kan geven door andere karateka’s te helpen en je kennis te delen. Karate is meer dan alleen een ‘sport’. Karate gaat om het bouwen van (een goed) karakter, karate is opvoedend en helpt bij het vergroten van je zelfvertrouwen.
''Karate is meer dan alleen een ‘sport’.''
Kinderen weerbaarder maken!
Al jong assisteerde ik mijn eigen Sensei (karate-leraar), later richtte ik met mijn beste vriend onze eigen karateschool op, dat uitmondde in beroepsmatig Sensei en trainer in (mentale) weerbaarheid zijn. We faciliteren een plek waar mensen zich thuis voelen, zich kunnen ontplooien en vrienden maken. Ons enthousiasme werkt aanstekelijk. We runnen inmiddels een trainersbureau. Onze trainers hebben al duizenden kinderen met pesten en groepsdruk geholpen. Ons doel? Karate in heel Nederland bij steeds meer kinderen in te zetten als middel, om ze weerbaarder te maken, agressie te regulieren en pesten terug te dringen.
''Karate is een middel, om ze weerbaarder te maken, agressie te regulieren en pesten terug te dringen.''
Het stokje doorgeven
Er is dus nog een hele wereld te ontdekken achter karatescholen met een goed pedagogisch sportklimaat (o.a. te herkennen aan het Fight Right Keurmerk). En die wereld reikt zoveel verder dan wedstrijden. Wedstrijden vind ik voor mezelf allang niet meer interessant. Maar onze karateka’s en trainers naar een steeds hoger niveau brengen, meer kinderen bereiken, wetend dat er mensen tussen zitten die ook later weer het stokje zullen overnemen en een bijdrage leveren aan een sportievere, maar zeker ook veiligere en leukere omgeving. Het voelt als een missie. Een missie waar ik me ook zeker de komende twintig jaar voor in ga zetten.
