Een kind dat wordt gepest, weet zelf vaak best goed welke hulp hij of zij wel én niet wil van jou als vader of moeder. Voor de één is het heel fijn als jij als ouder direct de telefoon pakt om trainers en andere ouders te bellen, voor de ander gaat dat te snel. Het is allereerst belangrijk om die wens serieus te nemen, zodat je kind zelf de regie houdt. Dus als je kind iets aan je vertelt over het pesten, wees dan vooral een luisterend oor en zoek samen naar oplossingen maar: hoe verleidelijk ook, handel niet te snel. Andere tips:
Doen:
- Bespreek met je kind hoe het zich voelt door het pesten. Het ene kind wordt er verdrietig van en trekt zicht terug, terwijl een ander kind juist boos en agressief wordt. Praat ook samen over hoe je kind met die gevoelens om kan en wil gaan. Je kunt hierbij helpen door mee te denken over de gevolgen: door je steeds terug te trekken is het lastig om vriendjes te maken en door agressief te worden zullen andere kinderen misschien weer bang worden voor jou. Maak samen een lijst met oplossingen zoals een speelafspraak met één van de kinderen uit je team of ‘gewoon’ tot 10 tellen als je voelt dat je boos wordt!
- Geef positieve aandacht aan je kind: wat kan je kind goed?
- Ga met de sportvereniging in gesprek, zie hieronder de toelichting ‘In gesprek met de sportvereniging’
Laten:
- Direct op zoek gaan naar een andere vereniging. Daar wennen zal ook lastig zijn en niet alle problemen zomaar oplossen
- Het probleem kleiner maken: ‘wacht maar een dagje af’
Pesten vindt plaats achter de schermen
Wanneer je kind op de sportvereniging wordt gepest, ligt het voor de hand dat jij als ouder van de trainers en coaches verwacht dat zij er iets mee doen. Echter: dat is vaak moeilijker dan het lijkt. Een belangrijke reden daarvoor is dat het pesten tegenwoordig vaak (letterlijk) achter de schermen gebeurt: cyberpesten. Via Twitter, Facebook en andere sociale media kunnen kinderen elkaar heel makkelijk en soms zelfs anoniem het leven zuur maken. Voor trainers en coaches totaal onzichtbaar, en dus eigenlijk niet te controleren.
In gesprek met de sportvereniging
Als het pestgedrag wel zichtbaar of bekend is, is het alsnog lastig voor een sportvereniging om daar goed op in te spelen. Trainers en coaches zijn vaak vrijwilligers zonder pedagogische achtergrond. Ze doen hun taak uit enthousiasme voor de sport en de vereniging, maar hebben niet gekozen voor het omgaan van ruzietjes en pesterijen. Je doet er goed aan om bij de vereniging aan te geven dat dit probleem speelt en dat je samen met hen naar een oplossing wilt zoeken.
