Zo wist één meisje binnen een minuut een heel moeilijke karate-oefening te ontleden, waar de gemiddelde volwassene minimaal twee weken over doet.
Het allermooiste nog, vind ik de saamhorigheid die bijna tastbaar is binnen de G-groep. Iedereen staat onvoorwaardelijk voor elkaar klaar. Eén van de jongeren heeft regelmatig een epileptische aanval. De anderen laten bij voorbaat weten dat ze extra goed op hem zullen letten. En dat zeggen ze ook tegen hem, ze stellen hem gerust. Ze laten elkaar heel sterk in hun waarde, zijn behulpzaam en betrokken.
Niet opgeven, maar doorzetten
Het zijn waarden waar de groep heel erg mee bezig is. Het gaat er niet alleen om dat we sporten, maar vooral ook hoe we sporten. Er hangt een afbeelding in onze ‘dojo’ van onze grootmeester, met de tekst: “Character before karate”. Precies de essentie die we proberen mee te geven. De karatetechnieken perfect beheersen is mooi, maar je bent pas een echte karateka als je je er ook zo naar gedraagt. Het traditionele karate biedt uit zichzelf pedagogische waarden, door de manier waarop we de lessen insteken, zoals dat ook gebruikelijk is in Japan. We verwachten van onze leden dat ze doorzetten, niet opgeven, dat ze respect hebben voor elkaar en beetje bij beetje meer discipline ontwikkelen.
"Zij horen er niet alleen volledig bij, ze zijn ook een groot voorbeeld"
Oprecht interesse
Karate is opvoeden. Wij doen daar graag een schepje bovenop. In onze club is het normaal dat je sportief bent, elkaar helpt, dat je voor jezelf en anderen opkomt. Ik vind het fijn als ik ergens ga sporten, dat ik me daar op mijn gemak voel, dat mensen sociaal zijn en oprecht interesse in me tonen. Daarom wil ik het ook zo in mijn club. Als één van mijn kinderen een karate-oefening moet laten zien wordt er voor hem of haar geklapt en bij een wedstrijd staan de kinderen elkaar op te wachten naast de mat. Dat is niet alleen leuk, het biedt ook vertrouwen, een veilige omgeving en uiteindelijk vaak ook nog vriendschap.
Een groot voorbeeld
We geven regelmatig les aan kinderen met een gedragsprobleem en ook zij gaan met veel plezier naar de les. Dat lukt volgens onze waarden. Toch is karate niet voor iedereen en dat beseffen we. Kinderen moeten iets doen wat ze leuk vinden. Als een kind karate niet leuk vindt, kan dat een reden zijn dat hij blijft klieren, vooral als het van thuis uit ‘moet’. Er komt heel snel een punt dat zo’n kind Karate Moerdijk verlaat. Klieren houdt gewoon geen stand in een club die zo sterk aandacht geeft aan die positieve waarden. Dat er dan een groepje binnenkomt, de mensen van G-Karate, die dat dan volledig uit zichzelf doet? Daar maken onze harten sprongetjes van. Zij horen er niet alleen volledig bij, ze zijn ook een groot voorbeeld.
